Salınırken korkularım dudağımın kıyısında
Sızarak acılarını boşaltırsın yüreğime
Kan kusarım aniden
Şırıngayla hayat veriyorum bedenime
Bakışlarım hüznüne bürünürken
Gözyaşlarını eritiyorum göz bebeklerimde
Büyük bir suçlu oluyorum sanki
Şeytan tırnaklarını karşımda törpülerken
Belli ki; Günahlara davet çıkarmaya gelmişti
Oysaki: ruhsuzlaşmışım aklımı çelmeye çalışırken
Ölüm kokuyordu benzi atmış tenimde… Korktum
Azrail canımı senden koparmak isterken
Aşk yok oluyor ölüm sınırlarımı zorlarken
Tek sıkıntım biliyorum ki ayrılıktı sadece
Ve şimdi sensiz ağarıyordu gece
Kıvranıp durur sensizliğin darbeleri inerken
Her şey! Bitti!
Yokluğun büyük bir günahtı benim için
Etrafımda cirit atan anlamsız bedenler
Yanı başımda düşündürüyordu istemeden
Yoksa kendinden geçmiş bir deli miyim ben?
Seni özlerken…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder